WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE PIERWIASTKÓW

Makro i mikropierwiastki powinny występować w organizmie w ściśle określonych zakresach stężeń.

Nieodpowiednie proporcje danych  pierwiastków prowadzą do zaburzeń metabolicznych wywołując przewlekłe choroby a nawet śmierć.

Aby wyzdrowieć należy jak najszybciej  wyrównać równowagę pierwiastków.

Fizjologiczne procesy życiowe w organizmie zależą od składu i stężeń poszczególnych pierwiastków chemicznych jak również od ich proporcji .
Niektóre z nich współpracują ze sobą , inne  są konkurencyjne.
Zarówno niedobór jak i nadmiar któregoś pierwiastka wpływa na zmianę zawartości innych.
Wzajemne oddziaływanie występujące między biopierwiastkami jak i metalami toksycznymi, ma znaczący wpływ na ich przyswajalność w przewodzie pokarmowym oraz na wchłanianie komórkowe.

Zachowanie proporcji między pierwiastkami jest w wielu przypadkach ważniejsze od jego  prawidłowego stężenia .
Ustalono że niedobór magnezu w organizmie ułatwia wchłanianie ołowiu, niedobór cynku
  sprzyja wchłanianiu kadmu , natomiast nadmiar fosforanów utrudnia przyswajanie wapnia i magnezu .

Na przyswajalność poszczególnych biopierwiastków mają wpływ witaminy.
Wiele pierwiastków ma odpowiednie dla siebie witaminy, która ułatwią jego wchłanianie i współdziała w biodostępności komórkowej.

Wchłanianie pierwiastków odbywa się przez skórę i układ oddechowy.
Organizm posiada mechanizmy obronne i stara się wydalić szkodliwe pierwiastki z moczem i kałem, o ile nie jest to zbyt duże skażenie środowiska toksynami.
W tym wypadku organizm ludzki nie ma mechanizmów obronnych,  nie daje rady i reaguje chorobą.
Nieprawidłowe proporcje  między pierwiastkami  toksycznymi  a pierwiastkami  odżywczymi  prowadzi do zaburzenia metabolizmu pierwiastków pożytecznych, prowadzi do  zmniejszenia się ich zapasów w organizmie.
     
W procesach zachodzących w przyrodzie biorą udział  wszystkie pierwiastki , ale tylko niektóre z nich są niezbędne do życia naszego organizmu, niektóre są tolerowane  a inne są wręcz toksyczne.

To od pierwiastków zależy stan naszego zdrowia , rytm pracy serca, dobry nastrój i uroda.

Bardzo ważne są proporcje  między  pierwiastkami.

Stosunek wapnia do magnezu wpływa na stan napięcia mięśni.
Wapń i magnez są pierwiastkami biorącymi udział w reakcjach skurczu i rozkurczu mięśni ( Ca- skurcz, Mg-rozkurcz).
Zachwianie proporcji oraz długotrwałe utrzymanie się niewłaściwej proporcji może doprowadzić do szeregu zaburzeń , np. do trans mineralizacji wapnia, skurczu, a nawet zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego, wypłukiwania wapnia z organizmu prowadząc do osteoporozy.
Bardzo ważne jest przyjmowanie jednocześnie wapnia z magnezem. 
Najnowsze badania wykazują że uzupełnienie tylko jednego pierwiastka może przeciwdziałać drugiemu, ponieważ do prawidłowego wchłaniania potrzebne są wzajemnie oba pierwiastki.
  Organizm który dostanie  sam  magnez, do prawidłowego przyswajania potrzebuje wapnia i pobiera go z najbardziej słabego punktu, stąd też często( jeżeli przyjmujemy sam Mg), mamy problemy  z zębami (wypadają )lub kośćmi ( złamanie ).
Wysoki poziom Ca do Mg powoduje odkładanie się wapnia.
Dlatego tak ważna jest odpowiednia proporcja tych i innych pierwiastków .

Niewłaściwa proporcja między cynkiem  a miedzią może wskazywać na zaburzenia hormonalne.
Cynk i miedź związane są biochemicznie z działaniem hormonów płciowych ( estrogenów i progesteronu).
Wysokie stężenie estrogenów i miedzi może spowodować kłopoty z miesiączką, wpływać na powstanie zespołu napięcia przedmiesiączkowego i dolegliwości w  okresie menopauzy.
 
Stężenie pierwiastków sodu i magnezu są ściśle związane z wartością ciśnienia krwi.

Kobalt współzawodniczy z żelazem o dostęp do osoczowych białek transportowych.
Nieprawidłowy stosunek tych pierwiastków wskazuje na skłonność do zaburzeń czynności tarczycy .  Wysoki słupek sodu świadczy o stanie zapalnym np. jelit.

Wzajemna proporcja wapnia do  żelaza, podobnie jak proporcja  żelaza do miedzi obrazuje kierunek przemian żelaza w organizmie.

Stosunek sodu do potasu wskazuje aktywność kataboliczną, związaną z wydzielaniem glikokortykoidów.
Zwiększona zawartość glikokortykoidów wpływa na metabolizm białka, hamuje odporność komórkową i może prowadzić do wielu zaburzeń (m.in. do depresji).

Wzajemna proporcja wapnia do potasu wskazuje na zmniejszoną czynność tarczycy.

Proporcja wapnia do fosforu określa jaki typ przemian energetycznych dominuje w organizmie.
  Ich wzajemny stosunek określa szybkość procesów energetycznych. Fosfor jest składnikiem związków  wysokoenergetycznych nośników energii. Wapń uczestniczy w przenoszeniu bodźców do układu nerwowego.

Właściwa proporcja miedzi do molibdenu ( pierwiastki antagonistyczne ) jest bardzo ważna, ponieważ niska wartość proporcji miedzi  do molibden , nawet przy odpowiednim stężeniu miedzi powoduje wtórny niedobór miedzi ( zaburzenie mechanizmów wchłaniania miedzi ).

Niewłaściwy stosunek żelaza do kobaltu  wskazuje na skłonność do  zaburzeń czynności tarczycy  ( predysponuje do powstań wola ) i zakłóca pracę serca.

Wysokie stężenie potasu świadczy o  stanie zakwaszenia organizmu.

Wysoki poziom miedzi - ( organizm nie wchłania manganu , chromu, żelaza )występują kłopoty z kręgosłupem, należy zwiększyć podawanie witaminy „C", „B „.

Niski poziom manganu - kłopoty z kręgosłupem.

Mała ilość chromu oznacza że zły stan układu immunologicznego.

Poziom niklu świadczy o złym funkcjonowaniu wątroby.
Niski poziom niklu - wątroba nie metabolizuje tak jak potrzeba.

Cynk ma wpływ na nasze trawienie i układ odpornościowy.
Mała ilość cynku powoduje złe trawienie.

Wysokie stężenie wapnia pojawia się gdy jest duże zakwaszenie organizmu.

Aluminium - niszczy kości i mózg.